15/03 Voorbereiding 2: DH-Ams

Nou is hardlopen natuurlijk geen fietsen, dus de week na de CPC toch ook de fiets maar weer eens gepakt nadat deze de hele winter stil op de gang heeft gestaan. Omdat ik tijdens mijn fietstrip naar Rome een aantal zekerheden wil hebben om enig discomfort tijdens de trip te voorkomen heb ik de afgelopen weken geleidelijk een zooitje onderdelen besteld en op mijn fiets gemonteerd.

Als eerst heb ik het oorspronkelijke crankstel met 48-38-28 tandwielen vervangen voor een crankstel met 42-32-22 tandwielen met als doel de zekerheid te hebben de Ardennen, Vogezen, Alpen en de Apennijnen te kunnen bedwingen. Ook de cassette heb ik vervangen maar ik heb me hier de oorspronkelijk 11-32 configuratie behouden, vooral omdat ik geen geschikte 11-34 of 11-36 cassette kon vinden. Natuurlijk ook direct de ketting vervangen. Mijn laagste verzet is nu 22 voor in combinatie met 32 achter, waarmee ik onder het motto “niet te snel dan kom ik er wel” hopelijk elke berg op de route zal kunnen beklimmen.

Naast alle tandwielen en de ketting heb ik ook de wielen vervangen. Het achterwiel omdat deze zwaar belast zal worden door alle bagage achterop de fiets en ik uit de routebeschrijving heb begrepen dat het wegdek niet overal even goed zal zijn. Het laatste waar ik zin in heb is een wiel wat het begeeft wanneer ik me middenin de ongetemde Europese onbewoonde wildernis bevind (als zoiets bestaat tenminste). Voorwielen schijnen wat minder zwaar belast te worden maar ik wilde graag een naafdynamo zodat ik geen uren in toiletgebouwen door hoef te brengen om mijn telefoon opgeladen te krijgen. Mijn twee gloednieuwe vakantiewielen (bike4travel) heb ik natuurlijk ook direct laten uitvoeren met gloednieuwe antilekbanden, want banden plakken kan ik wel, maar doe ik liever niet.

Afgelopen zondag dus de fiets gepakt en een trip gepland vanaf Den Haag, via Leiden, door de bollenstreek, over Haarlem naar Amsterdam gefietst. Een koude trip van 110km met een continue stugge windkracht 6 tegen. In tegenstelling tot de halve marathon heb ik tijdens deze fietstocht gelukkig niet halverwege hoeven afhaken, wat enige hernieuwde energie gaf. De fiets was met alle nieuwe onderdelen in topconditie en liep als een zonnetje. Aan het einde van de tocht ontstond enkel spelling in de linker trapas en bovendien is het mij nog niet gelukt om middels de naafdynamo en de biologic reecharge usb oplader mijn telefoon opgeladen te krijgen. De usb powerpack lijkt prima te werken dus of de fout nu zit in de draad of in de dynamo is mijn nog niet geheel duidelijk. Nog een aantal dingetjes op te lossen dus. Gelukkig nog genoeg tijd!

Hoewel ik had gehoopt al een aantal bloeiende bollenvelden aan te treffen was het landschap vooral grauw, kil en op zondagochtend ontzettend uitgestorven. Ik ben slechts één mooi bloeiend veldje tegengekomen…